Anatolische Herder

Andere Namen

Kangal
Anatolian Shepherd Dog
Karabaş

Geschiedenis

De Anatolische Herder is een oud ras dat zijn oorsprong vindt in Anatolië, Turkije. Oorspronkelijk gefokt als waakhond, werd dit ras ingezet om vee te beschermen tegen roofdieren zoals wolven en beren. Door hun onafhankelijkheid en kracht waren ze ideaal voor deze taak. Het ras wordt nog steeds gebruikt als werkhond, maar wint ook aan populariteit als gezinshond.

Karakter en Temperament

De Anatolische Herder is waakzaam, moedig en zeer onafhankelijk. Ze hebben een sterk beschermend instinct en nemen hun taak om hun gezin te bewaken uiterst serieus. Hoewel ze liefdevol zijn naar hun familie, kunnen ze terughoudend of wantrouwend zijn tegenover vreemden. Dit ras vereist een ervaren eigenaar die stevig in zijn schoenen staat.

Uiterlijke Kenmerken

Schouderhoogte: 70-81 cm (reu), 65-75 cm (teef)
Gewicht: 40-65 kg
Vacht: Kort tot middellang, met een dichte ondervacht
Kleur: Variëren van licht zandkleurig tot gestroomd, vaak met een zwart masker
Halsomvang: 60-80 cm (voor halsbanden)
Borstomvang: 90-120 cm (voor tuigjes)

Verzorging

De vacht van de Anatolische Herder is gemakkelijk te onderhouden. Wekelijks borstelen is voldoende om losse haren te verwijderen, maar tijdens ruiperiodes kan vaker borstelen nodig zijn. Controleer regelmatig hun oren, tanden en nagels om gezondheidsproblemen te voorkomen.

Beweging en Activiteit

Hoewel de Anatolische Herder geen extreem actieve hond is, heeft hij dagelijks beweging nodig. Lange wandelingen en een grote tuin waarin hij vrij kan bewegen zijn ideaal. Door hun werkverleden gedijen ze goed als ze een taak krijgen, zoals het bewaken van het erf.

Gezondheid

De Anatolische Herder is een robuust ras, maar kan aanleg hebben voor:

Heupdysplasie
Elleboogdysplasie
Entropion (ooglidproblemen)
Schildklierproblemen Met de juiste zorg en voeding kunnen ze 11-13 jaar oud worden.

Voeding

Dit ras heeft een uitgebalanceerd dieet nodig dat rijk is aan eiwitten. Een volwassen Anatolische Herder eet gemiddeld 500-800 gram hondenvoer per dag, afhankelijk van zijn gewicht en activiteitenniveau. Zorg altijd voor vers water.

Training en Socialisatie

De Anatolische Herder is intelligent maar ook zeer onafhankelijk. Vroege socialisatie en training zijn cruciaal om te voorkomen dat ze te beschermend of dominant worden. Ze hebben een eigenaar nodig die ervaring heeft met grote, onafhankelijke honden en duidelijke grenzen kan stellen.

Geschiktheid voor Eigenaren

Dit ras is niet geschikt voor onervaren hondenbezitters. Ze zijn ideaal voor eigenaren met veel ruimte, zoals een boerderij of een groot omheind erf. Ze zijn minder geschikt voor appartementen of gezinnen met weinig tijd voor training en beweging. Hun onafhankelijke karakter maakt hen een uitdaging, maar met de juiste begeleiding zijn ze trouwe metgezellen.

Deel Jouw Anatolische Herder!

Heb jij een Anatolische Herder? Deel een foto van jouw indrukwekkende viervoeter en laat anderen kennismaken met dit krachtige en loyale ras!